sannleikurinn um líf skrítna fólksins

að ég tók 10 hefti úr maganum á konu í dag?  hversu oft getur maður sagt þetta í byrjun samtals "já, heyrðu, ég tók 10 hefti úr maganum á konu í dag!"

en þetta er hluti af því að vera búin að troða sér í starf sem ég hef í rauninni engan rétt að að vera að vinna. ég á að vera í áfyllingu, skeiningum og sækja kaffi fyrir hjúkkurnar, en hef fengið að taka blóðprufur, fjarlægja nálar og hefti, eins og áður var nefnt, blandað lyf og fengið að sjá náttlega ótrúlegustu hluti. ég elska þessa vinnu. PÚNTKUR

 En svona í einkalífinu er allt gott að frétta, ég er reyndar að verða helvíti feit, þarf að taka á því og það fljótt, en það er ekkert lífshættulegt.

í dag komum við krakkarnir heim og var ekki bara brúðubíllinn í öllu sínu veldi hinum meginn við götuna með heví leikrit og læti. leikskólinn var með einhverja hátíð og við græddum feitt á því;) 

... en núna er DH byrjað svo ....

bæ. 

.. en KOMMON! Fór með gutta litla til tannlæknis í morgun, hann er með ljótan blett á framtönninni, galli í glerjungi sem er væntanlega því að kenna að hann datt svo illilega á munninn þegar við vorum úti, og sló tönnunum lengst uppí haus. 

allavegna fórum við til tannsa í september í fyrra og borguðum bara okkar hlutfall af reikningnum og tannsi ætlaði svo að rukka tryggingastofnun fyrir þeirra hlut.

svo þegar við komum í dag byrjaði hann á því að segja mér að ég væri ekki inní íslenska heilbrigðiskerfinu (WTF??) vegna þess að við vorum í dk í fyrra. Þannig tryggingastofnun vildi ekki borga sinn hluta af gamla reikningnum og ég þurfti líka að borga reikninginn fyrir heimsóknina í dag að fullu!!

 damn. ok, ég hérna bláfátækur námsmaðurinn tek kortið upp titrandi og borga friggin 9500 KRÓNUR FYRIR 10 MÍN HEIMSÓKN sem var bara skoðun!! það var ekki einu sinni tekin mynd! Tannsi róaði mig þó og sagði mér að ég gæti farið niður á tryggingastofnun og fengið endurgreitt. Og það var alveg rétt. ég fékk endurgreiddar heilar 2500 kr. Þannig ég borgaði 7500 kall fyrir að leyfa stráknum mínum að horfa á tomma og jenna í 5 mín og fá gefins blöðru.

En ég komst að því fyrir tilviljun að það er hægt að sækja um fyrirfram greiðslu á barnabótunum sem ég á að fá í ágúst, ég er s.s ekki búin að fá krónu í barnabætur á þessu ári, og á að fá allt klabbið í ágúst. Ég hringdi samt áðan til að tékka á því að þetta væri allt í góðum farveg og kellingargreyið missti útúr sér að það væri nú hægt að sækja um að fá þetta fyrirfram, þær mættu nú ekki neita svoleis umsóknum, en það væri samt rosalega mikið að gera hjá þeim og mikið álag... en ef ég endilega þyrfti...

 ég var mætt 10 mín síðar niður á skrifstofu til hennar með umsóknareyðublað, undirritað með grænu bleki, og ég held ég hafi séð smá tár hjá kellu.   Ein sem nennir ekki að vinna fyrir laununum. Múahahahahah!!!

gekk sæmilega, vonandi næ ég allavegna fimmunni.

fór svo í búð áðan, með skítugt hár því það var verið að "múra" sturtuna okkar, ég fer með vitleysingana með mér og þegar inn í búðina er komið leið mér eins og ég væri orðin örsmá og komin inní maurabú! Öll helvítis búðin iðaði af fólki, og ég alveg eins og drusla úr ruslatunnu, krakkarnir prílandi útum allt, hendandi niður niðursuðudósum og verðmerkingum, vælandi um nammi og snakk. 

meira að segja gekk guttinn svo langt að leggjast í gólfið og grenja eins og hann ætti lífið að leysa. það tók ekki nema 3 sekúndur að mynda þvögu í kringum drenginn, c.a 7 fullorðnar manneskjur sem mynduðu hring í kringum hann og störðu á hann, ábyggilega öll að hugsa "hvar er móðir þessa ólukkulega barns?"

jæja, ég náði að veiða einhverjar viðeigandi vörur í körfuna og skila þessu óviðeigandi sem krakkarnir settu í hana, skundaði á kassa en þar var dagslöng biðröð! ég bíð samt róleg, reyni að hemja krakkana sem voru farin að labba í loftinu og farin að góla yfir sársaukamörkum ( +125 dB), og svo þegar ég er búin að setja allar vörurnar á borðið fatta ég að ég er ekki með kortið mitt!

 FJAAAAANNNDDDIIINNN!!!  jakkafatagæjarnir fyrir aftan mig glottuðu þegar ég týndi vörurnar aftur í körfuna, ábyggilega að dást að því hvernig ég gat það með sitthvorn krakkann hangandi á handleggjunum, og svo labbaði ég lúpuleg útí bíl og keyrði heim. vörulaus.  ég fór þó og sótti kortið og borgaði fyrir mitt.

 ... ég lét krakkana þó bíða útí bíl.

Ég er búin að lesa c.a eina setningu í dag. Kalla það ekki mikið afrek. Það er eitthvað svo margt spennandi í stofunni minni til að skoða. Ég er að skoða lampann minn, raða videospólunum eftir stafrófsröð, telja rimlana í gardínunum og svo eignaðist ég nýja vinkonu, hún heitir María og er fluga...

 Kattarhelvítið braut líka enn eina styttuna áðan, hún er ekki að vinna sér inn nein stig. Lífunum hennar níu fækkar ört og hún er ekki eins hrokafull núna eins og fyrir 2 mánuðum. Hún lærir sín mörk hægt og rólega.  Fyndið hvað manni getur þótt vænt um svona dauða hluti. (ég er ekki að tala um köttinn, ég gekk ekki svo langt). Amma mín málaði þessa styttu handa mér í jólagjöf fyrir nokkrum árum og ég hef passað hana eins og sjáaldur augna minna síðan. Svo bara á einu augnabliki er kötturinn búin að eyðileggja allt það varnarstarf sem ég hef lagt á mig. Allur sá tími sem hefur farið í að dást að gripnum, spá hvort ég ætti að kveikja á kertinu sem fylgdi með styttunni, og þau skipti sem ég hef pakkað henni varlega inní moggapappír svo hún brotni nú ekki í flutningunum, sem hafa verið anskoti tíðir frá því ég fékk hana.

 jæja, þýðir ekki að væla yfir þessu. þetta er bara stytta.

farvel.